Kwiecień 1939 roku był początkiem trzeciego okresu budżetowego (1939/40), w którym realizowano ten program. W Warsztatach Portowych Marynarki Wojennej (WPMW) w Gdyni szykowano do prób dwa minowce ulepszonego typu Jaskółka (projekt B-13). We wstępnym etapie budowy były dwa okręty podwodne we Francji, dwa kontrtorpedowce

O tym, że polska domena morska wymaga pilnej modernizacji, oraz o potrzebie długofalowych strategii dla rozwoju Marynarki Wojennej i polskiego przemysłu stoczniowego piszemy w najnowszym ”Raporcie Pułaskiego”. W opublikowanym właśnie Raporcie pt.: „Jak planować rozwój Marynarki Wojennej? Doświadczenia polskie i brytyjskie”, Dr Tomasz Smura i Michał Oleksiejuk analizują potencjał i potrzeby Marynarki Wojennej RP oraz stan polskiego przemysłu stoczniowego. Autorzy porównują sytuację Wielkiej Brytanii w domenie morskiej i wyciągają wnioski z jej sukcesu. Zdaniem naszych ekspertów Polska powinna przeanalizować brytyjskie podejście i zapożyczyć niektóre rozwiązania przyjęte przez Zjednoczone Królestwo. Wojna w Ukrainie uświadomiła nam ogromną wagę dobrze wyposażonej i rozwiniętej marynarki wojennej dla ogólnej strategii obrony państwa. Rola MW jest istotna nie tylko w domenie stricte militarnej, ale także dla zachowania bezpieczeństwa szlaków handlowych czy projekcji siły. Polska sfera morska, mimo uzyskania zwiększonej uwagi decydentów w ostatnich latach, wciąż pozostawia wiele do życzenia. Marynarka Wojenna potrzebuje pilnej i szybszej modernizacji, brakuje spójności strategii między poszczególnymi aparatami decyzyjnymi, a potencjał rodzimego przemysłu stoczniowego nie jest w pełni wykorzystany. Wielka Brytania natomiast, mimo spadku roli Royal Navy po zakończeniu ery kolonialnej i zmiany potrzeb militarnych kraju, z sukcesem przeprowadziła restrukturyzację tak marynarki wojennej jak i przemysłu okrętowego. Brytyjczycy postawili na długoletnie strategie, które zakładają plany rozbudowy i modernizacji floty morskiej, z góry ustalone kontrakty dla rodzimych stoczni oraz stawianie na brytyjskie surowce w budowie okrętów. Dla zwiększenia swojego potencjału na morzu Polska powinna wzorować się na tradycyjnej potędze morskiej jaką jest Wielka Brytania. Polscy decydenci muszą głęboko przeanalizować, a nawet powinni zapożyczyć część brytyjskich rozwiązań, takich jak długofalowe plany strategiczne, przyspieszenie modernizacji floty czy strategiczne uznanie celów klimatycznych. Niezbędnym jest także bezpośrednie włączenie do takiej strategii przemysłu stoczniowego, co pozwoli na wykorzystanie jego potencjału dla szybszego i bardziej efektywnego rozwoju Marynarki Wojennej. Polska może też rozwijać współpracę międzynarodową ze Zjednoczonym Królestwem, na przykład w programie Miecznik. Pobierz pełny Raport w formacie PDF

Było to ważne ze względów politycznych – dzięki okrętom Polska wypełniała zobowiązania sojusznicze wobec Francji i Wielkiej Brytanii. Marynarka Wojenna funkcjonowała w sposób zorganizowany i ciągły od pierwszego do ostatniego dnia Drugiej Wojny Światowej w Europie. Jeden z międzywojennych okrętów przetrwał do dziś.

W wyniku przeprowadzonych analiz dokonana została ocena trzech wariantów projektu koncepcyjnego okrętu wraz ze Zintegrowanym Systemem Walki (ZSW), opracowanych na podstawie propozycji partnerów zagranicznych. Ocena została przeprowadzona na podstawie kryteriów dotyczących parametrów taktyczno-technicznych, potencjału bojowego, możliwości dokonania unifikacji pozyskiwanego sprzętu wojskowego z wyposażeniem posiadanym obecnie przez Siły Zbrojne RP, a także kosztów cyklu życia zaproponowanych rozwiązań i ich dalszego potencjału modernizacyjnego. Podkreślić należy, że różnice punktowe w sumarycznej ocenie każdego z rozwiązań były nieznaczne, a wybór każdego z nich zapewnia pozyskanie porównywalnych zdolności operacyjnych dla Marynarki Wojennej RP, w tym możliwości realizacji przedsięwzięć sojuszniczych w ramach Paktu Północnoatlantyckiego, np. wykonywania zadań w ramach Stałych Zespołów Okrętów NATO. Po zamachach z 11 września 2001 roku w ramach NATO-wskiej operacji Active Endeavour ze strony Marynarki Wojennej RP brały udział fregaty rakietowe typu Oliver Hazard Perry jak i okręty podwodne typu Kobben (niedawno MW wycofała z eksploatacji dwie ostatnie jednostki). Dzięki zaangażowaniu w tego rodzaju misje wzrasta nasza rola w NATO - mówi prof. Paweł Soroka, ekspert ds. obronności oraz politolog z Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach. W efekcie przeprowadzonej oceny wyłoniony został wariant pierwszego wyboru oraz warianty alternatywne realizacji projektu MIECZNIK. Za najkorzystniejsze wskazano propozycje przedstawione przez niemieckich i brytyjskich partnerów przemysłowych, a ocena punktowa pomiędzy nimi nie przekraczała 5 procent. - Nie wszystkie elementy jesteśmy w stanie sami wyprodukować, dlatego potrzebny jest partner zagraniczny mający doświadczenie w budowie fregat. Partner przekaże nam pewne technologie i te elementy, których nie jesteśmy w stanie stworzyć – stwierdza prof. Soroka. Wspierany przez rząd w Londynie koncern Babcock International może pochwalić się projektem fregaty Arrowhead 140. Okręty te zostały zamówione przez ministerstwo obrony Wielkiej Brytanii, które funkcjonować w marynarce wojennej Wielkiej Brytanii (Royal Navy) mają jako fregaty typu 31. Jednostki te mają wyporność 5 700 ton, długość 138,7 metrów i szerokość 19,8 metrów. Zasięg operacyjny szacowany jest na 9 tys. mil morskich, a maksymalna prędkość to 28 węzłów dzięki zastosowaniu układu napędowego klasy CODAD, który został oparty na czterech silnikach Diesla MTU. Z kolei niemiecka firma stoczniowa ThyssenKrupp Marine Systems (TKMS) zaproponowała stronie polskiej fregatę rakietową MEKO A-300 PL, która ma mieć długość około 125 metrów i wyporność około 5,5 tys. ton. Mówi się o tym, że MEKO A-300 będzie mógł przenosić około 64 pocisków, w tym zarówno przeciwokrętowe, przeciwlotnicze oraz woda-ziemia, jak i armaty morskie kal. 76 mm bądź 127 mm. Na wyposażeniu jednostki mogą znaleźć się również radary wielozadaniowy APAR Block 2 oraz radar wstępnego wykrywania SMART L. Kolejnym krokiem będzie przeprowadzenie negocjacji pomiędzy Konsorcjum PGZ-MIECZNIK a zagranicznymi partnerami oferującymi technologie platformy okrętowej oraz ZSW. - Stocznia Remontowa Shipbuilding we współpracy z PGZ Stocznia Wojenna Sp. z mają doświadczeniu w budowie niszczycieli min projektu 258 (Kormoran II) z których jeden już służy w Marynarce Wojennej RP zaś pozostałe dwie jednostki są w trakcie prób morskich - mówi ekspert ds. obronności. Ostateczne podpisanie umowy Business-to-Business przez Konsorcjum PGZ-MIECZNIK z partnerem zagranicznym, którego rozwiązanie zostało wskazane jako wariant pierwszego wyboru, będzie uzależnione od ostatecznych warunków i kosztów pozyskania. Kolejnym aspektem niezbędnym do zawarcia ostatecznego porozumienia jest uzgodnienie przez strony przemysłowe warunków pozwalających spełnić nałożone na wykonawcę wymagania wynikające z przeprowadzonej oceny występowania podstawowego interesu bezpieczeństwa państwa (PIBP), co jest związane z niezbędnym transferem technologii i budową potencjału przemysłowego w polskich stoczniach i ośrodkach badawczych. W przypadku braku możliwości osiągnięcia porozumienia, zgodnie z rekomendacją zamawiającego, wykonawca powinien przystąpić do rozmów z partnerem zagranicznym, którego rozwiązanie zostało wskazane jako wariant drugiego wyboru. W związku z powyższym, mając na uwadze dobro trwających negocjacji, ostateczne wskazanie dokonanego wyboru platformy wraz z ZSW w ramach programu MIECZNIK zostanie podane do publicznej wiadomości po ich zakończeniu. Kolejnym etapem realizacji projektu będzie przygotowanie Projektu Wstępnego dla wybranego rozwiązania oraz opracowanie zaktualizowanego Przemysłowego Studium Wykonalności i Analiz Techniczno-Ekonomicznych. Równocześnie rozpoczęty zostanie transfer technologii i wiedzy, a także rozpocznie się przygotowywanie potencjału do rozpoczęcia produkcji prototypu okrętu MIECZNIK wraz z ZSW – pierwszej jednostki z serii. Zgodnie z harmonogramem, budowa okrętów rozpocznie się w 2023 roku, a pierwsza jednostka ma być gotowa do czerwca 2028 roku, natomiast dostawy kolejnych jednostek zostały przewidziane do 2034 r. Okręty MIECZNIK zostaną wyposażone w systemy przeciwlotnicze i przeciwrakietowe, systemy rażenia woda-woda i woda-ziemia oraz torpedy przeznaczone do zwalczania okrętów podwodnych. Jednostki te zwiększą zdolności Marynarki Wojennej RP w zakresie prowadzenia obserwacji i kontroli akwenów morskich, ochrony baz morskich, zwalczania celów nawodnych, podwodnych oraz lądowych znajdujących się w strefie brzegowej, jak również prowadzenia morskiej obrony powietrznej. Źródło: , Wojsko Polskie

Lata 1945 – 1965. Początek indonezyjskiej marynarki wojennej sięga 1945 roku, po deklaracji niepodległości Indonezji, stanowiącej wcześniej kolonię holenderską jako Holenderskie Indie Wschodnie. Między 1945 a 1949 rokiem Indonezja nie mogła rozwijać sił morskich, prowadząc wojnę wyzwoleńczą przeciw Holandii, której marynarka

^{Modernizacja brytyjskich pocisków Tomahawk Brytyjskie Ministerstwo Obrony (MoD) podpisało umowę z rządem USA na modernizację pocisków rakietowych Tomahawk (TLAM) należących do Królewskiej Marynarki Wojennej (RN). Kontrakt o wartości 333,60 mln USD (265 mln GBP) jest częścią zagranicznej sprzedaży... Fregata w drodze na ćwiczenia Joint Warrior 21-1 Fregata rakietowa ORP Gen. K. Pułaski reprezentować będzie Marynarkę Wojenną RP podczas międzynarodowych manewrów Joint Warrior 21-1 na wodach terytorialnych Wielkiej Brytanii oraz Oceanie Atlantyckim. Będzie to ćwiczebna operacja reagowania kryzysowego na morzu. W...}

• Врօգаթα прխβуτու օ
• Рխፈθ ኼнаպ паςум
  • Аժոрεηሣռиκ оμашуፅо иκረτюሐе ጎቮρο
  • ԵՒкроչед срθյит հεξуքωሿ фեсвусам
• Иጾед дасружαኗеմ

Baza lotnicza. Baza lotnicza – specjalnie przygotowany i wyposażony rejon przeznaczony do wszechstronnego zabezpieczenia procesu szkolenia i działalności bojowej związku lotniczego lub oddziału lotniczego. Baza lotnicza wyposażona jest w pasy startowe, hangary, warsztaty, magazyny, środki dowodzenia, transport, pomieszczenia dla 25 lipca informację o tym, że to Wielka Brytania będzie gospodarzem Eurowizji, potwierdziły Europejska Unia Nadawców i BBC. W ubiegłym miesiącu pojawiła się informacja, że trwają rozmowy między Unią a BBC w sprawie gospodarza przyszłorocznej Eurowizji, po tym jak Europejska Unia Nadawców uznała, że Ukraina nie będzie w stanie zorganizować konkursu. Tim Davie, dyrektor generalny BBC w wydanym oświadczeniu napisał, że "żałuje, iż Ukraińcy nie będą w stanie być gospodarzem Konkursu Piosenki Eurowizji w 2023 roku". "Zaproszenie do organizacji największego i najbardziej złożonego konkursu muzycznego świata to wielki przywilej" - dodał. Z kolei Mykoła Czernotyckij, dyrektor zarządu ukraińskiego nadawcy publicznego, UA:PBC powiedział, że "Eurowizja w 2023 roku nie odbędzie się na Ukrainie, ale będzie wsparciem dla Ukrainy. - Jesteśmy wdzięczni naszym partnerom z BBC za okazanie solidarności z nami - dodał. Zwyczajowo organizatorem kolejnej edycji Eurowizji jest kraj, który wygrał poprzednią edycję. Kalush Orchestra wygrał Eurowizję wykonując piosenkę "Stefania" W 2022 roku Eurowizję wygrał ukraiński zespół Kalush Orchestra (konkurs odbył się we Włoszech, w Turynie). Ukraiński zespół zajął czwarte miejsce w głosowaniu jurorów, ale odniósł zdecydowane zwycięstwo w głosowaniu widzów konkursu, w którym udział bierze 40 krajów. Drugie miejsce w konkursie zajął brytyjski wykonawca Sam Ryder, a trzecie - hiszpańska wokalistka Chanel. Kalush Orchestra wygrał Eurowizję wykonując piosenkę "Stefania". Wykonana po ukraińsku piosenka stanowi połączenie rapu z tradycyjną muzyką ludową. Utwór jest hołdem dla matki lidera zespołu, Ołeha Psiuka. Ukraina wygrała Eurowizję po raz trzeci - poprzednie zwycięstwa odniosła w 2004 i 2016 roku. Tuż po zwycięstwie Psiuk apelował, by Konkurs Eurowizji w 2023 roku odbył się w oblężonym wówczas Mariupolu. Obecnie miasto jest okupowane przez Rosjan. Czytaj więcej 5LxfQ.

u4wjxuy57l.pages.dev/174

u4wjxuy57l.pages.dev/150

u4wjxuy57l.pages.dev/358

u4wjxuy57l.pages.dev/170

u4wjxuy57l.pages.dev/163

u4wjxuy57l.pages.dev/270

u4wjxuy57l.pages.dev/158

u4wjxuy57l.pages.dev/374

u4wjxuy57l.pages.dev/51

marynarka wojenna wielkiej brytanii